Wydatek w bitcoinach przedsiębiorca zaliczy do kosztów bez limitu

Wydatek na nabycie sprzętu dokonany za pośrednictwem kryptowaluty może zostać zaliczony przez przedsiębiorcę do kosztów podatkowych, a przepisy limitujące możliwość zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodu nie znajdą w tym przypadku zastosowania -taki wniosek płynie z pisma Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 11 maja 2018 r. (0114-KDIP2-2.4010.67.2018.1.JG).

Z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej wystąpiła spółka świadcząca usługi związane z oprogramowaniem i doradztwem w zakresie informatyki, pozyskująca jednostki wirtualnej waluty – popularne bitcoiny. W celu pozyskiwania kryptowaluty spółka nabywa niezbędny sprzęt komputerowy, tzw. „koparki”, za które czasem płaci samą kryptowalutą.

Wątpliwości spółki dotyczyły interpretacji przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z których wynika, że transakcje między przedsiębiorcami na wartość powyżej 15.000,00 zł muszą być rozliczane za pośrednictwem rachunku bankowego. W przeciwnym razie przedsiębiorca zostanie pozbawiony możliwości zaliczenia poniesionych wydatków do kosztów podatkowych.

Zdaniem spółki zasada ta nie znajduje zastosowania do transakcji dokonywanych za pośrednictwem kryptowalut z uwagi na fakt, iż transakcje te nie mają charakteru płatności i nie są związane z rachunkiem płatniczym, co wyłącza stosowanie powołanych regulacji.

W wydanej interpretacji indywidualnej Dyrektor Krajowej Administracji Skarbowej w pełni podzielił stanowisko wnioskującej spółki wskazując, że na gruncie polskiego prawa waluty wirtualnej nie można traktować na równi z prawnym środkiem płatniczym, bowiem nie funkcjonuje ona jako instrument rynku pieniężnego w rozumieniu odrębnych przepisów.

W ocenie Organu w przedstawionym przez spółkę stanie faktycznym nie dochodzi do „zapłaty” kryptowalutą, a do zamiany kryptowaluty jako prawa majątkowego na rzeczowy składnik majątku w postaci tzw. “koparki” będącej sprzętem komputerowym. Przepisy limitujące możliwość zaliczania wydatków do kosztów uzyskania przychodów odwołują się przy tym do pojęcia “płatności”, wynikającej z transakcji (por. art. 19 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców, Dz. U. poz. 646), a zatem obejmują wyłącznie wskazany w nich sposób regulowania zobowiązania, tj. poprzez dokonywanie zapłaty. Regulacje te nie znajdą zatem zastosowania do innych form regulowania (wygaszania) zobowiązań, które ze swojej istoty nie mają charakteru płatności i nie są związane z rachunkiem płatniczym. Jakkolwiek dochodzi wówczas do uregulowania (wygaśnięcia) zobowiązania, to jednak strony umowy nie dokonują “płatności”, które mogłyby być objęte zakresem tych regulacji.

W konsekwencji nabycie przez wnioskującą spółkę „koparki” w zamian za przekazanie praw majątkowych do kryptowaluty, co do zasady uprawnia ją do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu wartości poniesionego kosztu związanego z nabyciem przedmiotowej “koparki”, a przepisy limitujące możliwość zaliczenia wydatków do kosztów uzyskania przychodu nie znajdą w tym przypadku zastosowania.